The Mermaid Project / de kleine zeemeermin / was te zien in Londen (UK) maart 2014 bijdrage Lidwina Charpentier
Heks aspekten overpinzingen en richting waarin mijn beelden vorm krijgen.
Puberptijd , onderbewuste, van meisje naar vrouw.
Stem
Veroozaakt door de stembanden. Zij heeft haar stem verloren aan haar liefde voor de prins. Eigenlijk heeft zij geen zeggingskracht meer over zich zelf.
Zij adoreerd de prins en koste wat kost wil ze bij hem zijn. Ze verliest haar stem over zichzelf. Ze geeft het mooiste af wat ze heeft aan de heks. Bovendien wil ze benen om dat zij zich schaamt voor haar vissenstaart. ( de Prins is een mens)
In de pubertijd hebben de hormonen het voor het zeggen.
In deze tijd is de analogie voor de stem wellicht het maagdenvlies.
Denkwijze,
Sprookjes vertellen diepe wijsheden die van alle tijden zijn.
Over het algemeen wordt aangenomen dat de zee een metafoor is voor het underbewuste. Of voor ‘het gevoel’ zeggen sommigen.
Met 15 jaar mogen in het sprookje de zeemeerminnen naar de oppervlakte om te kijken wat er te zien is in de rest van de wereld. Land en lucht. De zusjes van de zeemeerminnen zien prachtige dingen maar verlangen er niet naar om op ondekking te gaan, ook al vinden ze het mooi. De zusjes blijven onbewust en vrolijk onder water.
Echter de kleine zeemeermin is er niet te vreden over en wil vaker naar de oppervlakte. Ze verlangt naar iets. Bewustwording is een pijnlijke ervaring.
Daarbij komt nog het verlangen om liefgehad te worden.
15 jaar is de leeftijd van verandering, ontwakende sexualiteit, eigen lichaam . Het onbeheerst achter idolen en verlangens te hollen of juist erg in de put zitten.
De heks is als figuur de schakel tussen het on en onderbewuste en het bewust worden.
Zij bied de mogelijkheid aan alle kleine zeemeerminnen van de wereld om aan land te gaan om dat wat verlangd wordt , het schier onmogelijke, binnen hun berijk te brengen. Dus eigenlijk het eigen pad van innerlijke ontwikkeling te gaan.
Tevens is het verlangen naar liefde een universeel begrip, waar we bovendien alles voor willen doen om het te krijgen. In de wereld van nu leidt dat tot exsessen om je lichaam als maakbaar sculptuur te zien. Hoe dan ook je betaald de prijs.
Een universele wetmatigheid is en overal terug te vinden, het offeren van iets eigens, iets moois, om het verlangen te bevredigen. In feite wil dat naar mijn mening zeggen dat op het pad van innerlijke ontwikkeling altijd geofferd moet worden.
In de hedendaagse tijd wordt er door de ‘ maak’ industrie daar gretig op ingespeeld. Om ons lichaam te veranderen naar het ideaal beeld , waarvan we denken dat we daardoor geliefd worden.
Het sprookje verteld dat dat niet zo is.!! Uiteindelijk trouwt de prins met een ander, niet wetend dat de zeemeermin degene was die hem uit de golven heeft gered.
Als zij had gedurft ondanks haar staart , waarvoor zij zich schaamde, dan had het vast anders gelopen………….
De kleine zeemeermin geplaagd door voortdurende pijn wordt bewust en transformeerd
in schuim naar het niet materiele.
